Why do all good things come to an end?

No har vi kome til siste sida på bloggen. 

Lobbyen på Hostellet er full av folk som sjekkar inn og sjekkar ut. Nokre står med eit kart over New York i handa, mens andre ser på klokka, og ventar på taxi til flyplassen. Vi er lei for å sei det, men vi kjem under den siste katogorien. Der er knappe tre månadar sidan vi forlot Norge, tre månader som meir eller mindre har vore eit eventyr frå start til ende. 

I går satt vi parken og slappa av. Det var først då det gjekk opp for oss kor mange kjekke folk vi har møtt på vår veg. Vi tok fram ein serviett fra Starbucks, ein penn fra veska og skreiv ei liste:

Når du møter nye mennesker, så er det ikkje alltid at navnet festar seg. Derfor har vi ein del kallenavn. 

- Richard Geere look alike - kjekk mann som hjelpte oss på flyplassen i Chicago.

- David 

- Melissa & Steven

- RC

- Vanessa

- Sing Hay

- Steffani 

- Orkun - han litt trøtte i klassa fra Tyrkia som har litt kul klestil. 

- Faeren

- May

- Eden

- Hinakko

- Ho jenta med grøn jakke

- Laura 

- Natalia

- Lindsey

- Alfred

- Derek

- Ulas

- Effe

- Christine

- Taeo

- Carter Chase

- Leo

- Rachel

- Tony

- To eldara 

- Maddy

- Jesus og han uten forkle - guttane på Starbucksen vår

- Corrine

- Sandra Studer

- Andy og Mark - SKYDIVING

- Jessica

- Chris

- Dei på ferie fra Seattle 

- Jasmin

- Franceccio

- Christine fra Tyskland

- Diane

- Hippie mamma

- Guttane fra LA med bil

- Dei som spanderte kake i Venice Beach

- Martin 

- Magnus

- Ian

- Rasmus

- John fra Ullevaall 

- Vennen til John som vi ikkje veit navnet på

- Halve Tyskland som brukte lang tid på badet

- To kara fra Hamburg

- Nick

- Kevin

- Mika fra Vegas

- Jente fra Brasil i underkøya

- Ein med blondt hår som ligna på Teddy

- Tre guttegjenga fra Australia

- Jentene fra Australia, Jessica og Jessica

- Ervin

- Lindsey

-

Vi har og opplevd utrulig mykje, men vi har klart å kutta det ned til ei topp fem liste. Her får dikka kremen:

-Skydiving

-Hollywood

-Banana Bungalow

-New York

-UTC

Og til slutt..

Detta har vore ein opplevelse for livet, og vi sitte igjen med veldig mange minne. Vi vil takke alle som har følgt med oss på vår veg. Og takk til Mamma som fekk oss til å lage ein blogg. 

Snakkes i Norge!

Takk for oss!